Soms wordt ik overvallen door gevoelens van onveiligheid en onzekerheid. Doemscenario’s spelen zich dan af in mijn hoofd. Scenario’s over niet meer te kunnen bewegen, hulpbehoefend te worden, zelfs beelden dat ik me bij onraad niet meer zou kunnen verdedigen. Het zijn doemscenario’s waarvan ik niet weet of ze ooit gaan komen en die in het hier en nu niet kloppen. Als ik niet oppas sta ik soms -als vanzelf- net iets te lang in de adrenaline-modus. En in ons systeem is dat logisch. Bij onveiligheid en onzekerheid wordt je oer-hersensysteem alert en gaat adrenaline klaarzetten om je te kunnen verdedigen. Ook als dat helemaal niet hoeft. Als de onveiligheid en onzekerheid realistisch en van het hier en nu zou zijn heeft ons systeem een goede reden om automatisch adrenaline aan te maken. Parkinson heeft echter behoefte aan dopamine en dus zou het mooi zijn als we deze on-realistische aanmaak van adrenaline kunnen omkeren. Wat doe je dan? Hoe kunnen we dit automatische proces beïnvloeden.
Er zijn twee manieren hoe de automatische werking van onze oer-hersenen kan worden beïnvloed. Enerzijds door het opnieuw aanpassen aan een veranderende omgeving waar nieuwe en andere gedragingen van ons worden verwacht (evolutie, lange termijn) en anderzijds door het bewust verschuiven van onze aandacht. Meditatie, mindfullness en datgene wat ik eerder heb geschreven over mentale wellness kan ons daarin helpen. Door aandacht. Maar welke vorm van aandacht is effectief?
Als de gevoelens van onveiligheid en onzekerheid zich aandienen helpt het me om meteen te denken “ik vergis me, ook al weet ik nog niet hoe”. Als ik mijn aandacht richt op deze gedachte merk ik dat ik rustiger word. Alleen al de gedachte “ik vergis me, ook al weet ik nog niet hoe” heeft een rustgevende werking. Wanneer je jezelf aanleert op deze manier aandacht te geven aan die innerlijke gevoelens van onveiligheid en onzekerheid, ontstaan er nieuwe gedachtes. Is een nieuwe gedachte positief (vergissingen kunnen ook humoristisch zijn) dan geeft dat innerlijke rust. Is de nieuwe gedachte negatief… zeg dan tegen die gedachte “ik vergis me, ook al weet ik nog niet hoe”.
Ik oefen verder met de zin “ik vergis me, ook al weet ik nog niet hoe”.
