De zorg wordt onbetaalbaar. PGB verwijnt. Geen vrije artsenkeuze… Nieuws dat we de laatste tijd veel in de media hebben kunnen horen en lezen. Maar leidt dat bedrag wat overblijft na al die bezuinigingen wel tot gezondere en daarmee gelukkiger mensen? Hoe wordt dat geld allemaal besteed? En is het dan bedoeld voor de behandeling van ziektes of het bevorderen van het welzijn van de patiënt. En hoeveel kost die zorg in Nederland per jaar? 92 miljard euro.
Dat is 92 met 9 nullen…
Is het dan allemaal zo zorgelijk in de zorg? Nee, want de stroming die ons denken over zorg en ziekte verandert is razendsnel aan het opkomen. Een stroming waarin zorgverleners gestimuleerd worden om samen met de patiënt te onderzoeken en te kijken naar de mogelijkheden, wensen en ambities die mensen zelf hebben en te stimuleren dat ze deze gaan benutten. Een ontwikkeling die nadrukkelijker kijkt naar de mens achter de patiënt en verder kijkt dan pillen en poeders. Er is een zekere moed voor nodig deze beweging te maken. En de overtuiging dat het uiteindelijk meer geld gaat opleveren (minder pillen en poeders) dan dat het kost.
Wat kan helpen is een nieuwe definitie van gezondheid te hanteren: ‘Gezondheid is het vermogen zich aan te passen aan veranderende omstandigheden en daarbij zelf de regie te voeren’, in plaats van de verouderde definitie ‘Gezondheid is de afwezigheid van ziekte’. Ik ben er een groot voorstander van. In essentie gaat het er dan om hoe iemand de eigen gezondheid ervaart. Niemand kan een heel leven leiden zonder ziekte, zonder ongemak. Het wordt lichter en valt beter te dragen wanneer we hiermee op een andere manier kunnen omgaan.
Sla je eenmaal die weg in, dan ontstaat een bredere zorg dan ‘drie maal daags 1 tablet’, of ‘belt u volgende week maar even voor de uitslag’. Dan kan er bij patiënten iets groeien van zelfinzicht en eigen regie. In dat kader is de TedxMaastricht van prof. Bloem (neuroloog, Parkinsondeskundige) met de veelzeggende titel “from God to Guide” zeer interessant. Daarin daalt hij letterlijk af naar de patiënt en gaat op zoek naar vermogens en mogelijkheden. Hij zoekt naar kracht en niet naar zwakte. Hij laat de regie bij de patiënt. Wie het gevoel heeft zelf de regie over z’n leven te kunnen voeren, zelf achter het stuur te zitten, is beter in staat geïnspireerd en gemotiveerd te blijven dan iemand die passief door anderen voorgeschreven opdrachten uitvoert. Gezond ziek zijn start met “kijk naar wat je wél kunt”.