Als ik echt de verantwoordelijkheid voor mijn eigen genezing wilde gaan nemen, moest ik ook ergens in geloven. Geloof is voor mij sterk verbonden met actie. De ziel verlangt, de geest gelooft en het lichaam doet. Mijn ziel verlangde naar genezing, mijn geest geloofde het ook maar wat moest mijn lichaam dan doen? Simpel afwachten pastte niet bij mij. Wat moest mijn lichaam gaan doen? Ik wist het niet en daar maakte ik mij zorgen om. Dat ik verlangde naar genezing was geen discussie. Maar dat ik niet wist wat ik zou moeten gaan doen frustreerde me. Ik werd onrustig, wilde graag wat doen en wist niet wat. Waar moest ik beginnen?
Of moest ik gewoon gaan luisteren naar mijn lichaam, zou die het gaan aangeven? Dat zou betekenen dat ik gebruik zou gaan maken van de intelligentie van het lichaam. Zou het me laten weten wat ik zou moeten doen?
Ik begon te vertrouwen in een soort van hogere macht die me signalen zou geven wat ik zou moeten gaan doen. Ik noemde die hogere macht ‘het Universum’ en wist eigenlijk nog niet goed wat of wie ik daar mee bedoelde. Ik had het boek ‘Het Veld’ van Lynne McTaggart gelezen. Lynne beschreef daarin dat de kennis niet in onszelf aanwezig is maar in de ruimte om ons heen. Wat we doen is afstemmen op verschillende frequenties waar de informatie in de vorm van trilling is opgeslagen. Ik ging er van uit dat de informatie om te genezen al ergens aanwezig zou moeten zijn. Mijn taak was om open te staan voor deze informatie en vertrouwen te hebben dat het Universum mij deze informatie zou laten blijken. Volharden in mijn verlangen en mijn geloof en vertrouwen dat mijn lichaam zelf intelligent genoeg was om de juiste informatie te vinden was op dat moment mijn enige actie. Niet veel maar genoeg om mee bezig te zijn. Ook als het lang zou duren en Parkinson mij stevig in zijn greep zou houden. Ik bereidde me voor op verergering van mijn klachten in het vertrouwen dat ik de juiste informatie zou oppakken om mijzelf te genezen.
Ik maakte met mijzelf de afspraak om, als ik zou weten welke actie ik moest gaan ondernemen, ik ook bereid zou zijn de prijs te betalen.
Verlangen zonder geloof zou niet leiden tot succes en geloof zonder verlangen zou niet leiden tot succes; geloof zonder actie niet zou niet leiden tot succes en actie zonder geloof zou ook niet leiden tot succes. Verlangen, geloof en actie horen onlosmakelijk bij elkaar.
Ik wachtte af en bleef koppig geloven dat ik mijzelf zou kunnen helen, ook al wist ik nog niet hoe.
